Donnerstag, 30. Juli 2009

ƏGƏR OĞLUN NARKOMANDIRSA...

30.07.2009 [07:53]

http://www.musavat.com/site/?name=yazar&news_id=57334&yid=57

Məktub göndər

Şahvələd ÇOBANOĞLU
Görün oğru məmurlar bir-birini nə ilə hədələyir? Övladlarının narkoman olmasını açıqlamaqla! Bu oğru dəstəsi başa düşmür ki, öz övladları da özlərinin qulluq etdiyi, yürütdüyü siyasətin qurbanı olur. Yaxud indiyəcən olmayıblarsa da gec-tez qurbana çevriləcəklər. Dəyənəyin həmişə iki başı var: biri bizim və bizim övladların başına dəyirsə, o biri öz başlarında çatlayır.

Baş nazirin müavini Əli Həsənovun yüksək vəzifəli məmurları övladlarının narkoman olduğunu açıqlayacağı ilə hədələməsi xəbəri günümüzün adi reallığından başqa bir şey deyil. Buyurun, bu da bizim taleyimiz - başını itirmiş toplum, onun oğru hökuməti, qanunsuz əməllər, insafsız sözlər və xalqın başına gündə bir corab hörmək...
Tutaq ki, açıqladınız. Nə dəyişəcək? Xalq arasında nüfuzdan düşən bu adamları vəzifədən atacaqlarmı? Xalqın rəyi nəyisə həll edirmi? Guya o vəzifə sahiblərinin xalq arasında düşəcək bir nüfuzumu var? Bəlkə xalq bilmir ki, bunlar kimdir və bunlardan olanlar kim ola bilərlər? Əgər xalq malını talayan bir məmurun oğlu narkoman deyilsə, o, digərindən nə ilə üstün ola bilər?
Ən dəhşətlisi odur ki, bu qədər çirkabın, ədalətsizliyin içində olan adamlar narkomanlıq damğasından qorxur. Bir narkoman öz cəmiyyəti üçün təhlükəli sayıla bilər, amma hər şeydən öncə, o, bir qurbandır. Bəli, bu adamlarda adi humanizm də çatışmır. Çünki adi faşizmin içinə yuvarlandıqlarını hiss etmirlər.
Mirzə Sakiti də məhz bu cür düşüncə ilə cibinə narkotik atıb şərləmişdilər ki, özlərini ağa çıxarsınlar, onları tənqid edənləri gözdən salsınlar. Soruşmaq ayıb olmasın: cənablar, siz nə ilə bir narkomandan yaxşısınız? Narkomaniyanın yayılmasını artıran başlıca səbəb məhz təmsil etdiyiniz, qulluq etdiyiniz hakimiyyətin ziyanlı siyasəti, ölkədəki qanunsuzluqlar, rüşvətxorluq deyilmi?!
Bütün bunları ona görə demirəm ki, narkomanlar, narkomanlıq açıqlanmamalıdır. Yox, əksinə, cəmiyyətdə hər kəs bilməlidir ki, bir narkomanı heç vaxt gizlətməzlər. Amma bunu onun özünü və ya ailəsini şantaj etmək, aşağılamaq, polisə verib tutdurmaq, varını-yoxunu soydurmaq üçün etməzlər. Onu bu bəladan qurtarmaq üçün açıqlayarlar. Yaxınlarına, həkimlərə. Hər kəs bilməlidir ki, əgər sənin və ya başqa birisinin oğlu narkomandırsa, ilk vəzifə onu bu yoldan qurtarmaq cəhdidir. Onu gizlətmək isə özü də daxil olmaqla heç kimə xeyir verməz. Vəzifə sahiblərinin isə gizli heç nəyi olmamalıdır.
Maraqlıdır ki, sadə, namuslu adamlar arasında narkomaniya ilə bağlı ziyanlı bir mentalitet var. Yaxınlarının narkotik istifadəçisi olmasını gizlətməyi hər şeydən üstün tuturlar. Amma bu, bir xəstəlikdir, yoluxmusansa, ondan qurtulmağın yolunu tapmalısan. Göz bəbəyi kimi sevdiyin insan da buna yoluxa bilər. Ya zəlzələdən, ya vəlvələdən. Normal cəmiyyət bunu isterika və komplekslərlə qəbul etməli deyil. Normal insan buna ağıllı reaksiya verməlidir. Onu gizlətmək vəzifə deyil, məqsəd ondan qurtulmaqdır. Boş yerdən yalançı və ziyanlı mentalitet düzəltmək lazım deyil.
Dövlətin vəzifəsi isə narkomaniyanı gəlir mənbəyinə çevirmək deyil. Narkoman adı gələndə hüquq-mühafizə orqanlarının ağzı sulanır. Axı yaxınları evlərini də olsa satıb gətirəcəklər ki, onun adını ağa çıxarsınlar, həbsdən qurtarsınlar.

***

Baş nazirin müavini Əli Həsənov bildirib ki, əfqan narkotiki Avropa ölkələrinə 113 lokal marşrutla ixrac olunur. Bunun 37-si isə Azərbaycandan keçir. Bəs görəsən, bir illik qanunsuz dövriyyəsi 320 milyard olan narkotik tranzitindən bizim gözünü pul tutmuş məmurlar nə qədər qazanır? Yəqin ki, ildə ən azı 1 milyard. Bunlara Əfqanıstandan da pul gəlir.

93 dəfə baxılıb

Mektub gönder Şahveled ÇOBANOĞLU Görün oğru memurlar bir-birini ne ile hedeleyir? Övladlarının narkoman olmasını açıqlamaqla! Bu oğru destesi başa düşmür ki, öz övladları da özlerinin qulluq etdiyi, yürütdüyü siyasetin qurbanı olur. Yaxud indiyecen olmayıblarsa da gec-tez qurbana çevrilecekler. Deyeneyin hemişe iki başı var: biri bizim ve bizim övladların başına deyirse, o biri öz başlarında çatlayır. Baş nazirin müavini Eli Hesenovun yüksek vezifeli memurları övladlarının narkoman olduğunu açıqlayacağı ile hedelemesi xeberi günümüzün adi reallığından başqa bir şey deyil. Buyurun, bu da bizim taleyimiz - başını itirmiş toplum, onun oğru hökumeti, qanunsuz emeller, insafsız sözler ve xalqın başına günde bir corab hörmek... Tutaq ki, açıqladınız. Ne deyişecek? Xalq arasında nüfuzdan düşen bu adamları vezifeden atacaqlarmı? Xalqın reyi neyise hell edirmi? Guya o vezife sahiblerinin xalq arasında düşecek bir nüfuzumu var? Belke xalq bilmir ki, bunlar kimdir ve bunlardan olanlar kim ola bilerler? Eger xalq malını talayan bir memurun oğlu narkoman deyilse, o, digerinden ne ile üstün ola biler? En dehşetlisi odur ki, bu qeder çirkabın, edaletsizliyin içinde olan adamlar narkomanlıq damğasından qorxur. Bir narkoman öz cemiyyeti üçün tehlükeli sayıla biler, amma her şeyden önce, o, bir qurbandır. Beli, bu adamlarda adi humanizm de çatışmır. Çünki adi faşizmin içine yuvarlandıqlarını hiss etmirler. Mirze Sakiti de mehz bu cür düşünce ile cibine narkotik atıb şerlemişdiler ki, özlerini ağa çıxarsınlar, onları tenqid edenleri gözden salsınlar. Soruşmaq ayıb olmasın: cenablar, siz ne ile bir narkomandan yaxşısınız? Narkomaniyanın yayılmasını artıran başlıca sebeb mehz temsil etdiyiniz, qulluq etdiyiniz hakimiyyetin ziyanlı siyaseti, ölkedeki qanunsuzluqlar, rüşvetxorluq deyilmi?! Bütün bunları ona göre demirem ki, narkomanlar, narkomanlıq açıqlanmamalıdır. Yox, eksine, cemiyyetde her kes bilmelidir ki, bir narkomanı heç vaxt gizletmezler. Amma bunu onun özünü ve ya ailesini şantaj etmek, aşağılamaq, polise verib tutdurmaq, varını-yoxunu soydurmaq üçün etmezler. Onu bu beladan qurtarmaq üçün açıqlayarlar. Yaxınlarına, hekimlere. Her kes bilmelidir ki, eger senin ve ya başqa birisinin oğlu narkomandırsa, ilk vezife onu bu yoldan qurtarmaq cehdidir. Onu gizletmek ise özü de daxil olmaqla heç kime xeyir vermez. Vezife sahiblerinin ise gizli heç neyi olmamalıdır. Maraqlıdır ki, sade, namuslu adamlar arasında narkomaniya ile bağlı ziyanlı bir mentalitet var. Yaxınlarının narkotik istifadeçisi olmasını gizletmeyi her şeyden üstün tuturlar. Amma bu, bir xestelikdir, yoluxmusansa, ondan qurtulmağın yolunu tapmalısan. Göz bebeyi kimi sevdiyin insan da buna yoluxa biler. Ya zelzeleden, ya velveleden. Normal cemiyyet bunu isterika ve komplekslerle qebul etmeli deyil. Normal insan buna ağıllı reaksiya vermelidir. Onu gizletmek vezife deyil, meqsed ondan qurtulmaqdır. Boş yerden yalançı ve ziyanlı mentalitet düzeltmek lazım deyil. Dövletin vezifesi ise narkomaniyanı gelir menbeyine çevirmek deyil. Narkoman adı gelende hüquq-mühafize orqanlarının ağzı sulanır. Axı yaxınları evlerini de olsa satıb getirecekler ki, onun adını ağa çıxarsınlar, hebsden qurtarsınlar. *** Baş nazirin müavini Eli Hesenov bildirib ki, efqan narkotiki Avropa ölkelerine 113 lokal marşrutla ixrac olunur. Bunun 37-si ise Azerbaycandan keçir. Bes göresen, bir illik qanunsuz dövriyyesi 320 milyard olan narkotik tranzitinden bizim gözünü pul tutmuş memurlar ne qeder qazanır? Yeqin ki, ilde en azı 1 milyard. Bunlara Efqanıstandan da pul gelir. 93 defe baxılıb

MOLDOVADA MÜXALİFƏT HAKİMİYYƏTƏ GƏLİR

30.07.2009 [17:15]

Təkrar seçkilərdə kommunistlərin hökmranlığına son qoyuldu

http://www.musavat.com/site/shownews.php?news_id=57369


Moldovada bir gün əvvəl keçirilən təkrar parlament seçkilərində müxalifətdə olan partiyalar yerlərin yarıdan çoxunu qazana biliblər. Seçkilərin rəsmi nəticələri məlum olmasa da, bildirilir ki, hakim Kommunist Partiyası səslərin təqribən 45 faizini toplayıb. Bu nəticəyə görə kommunistlər 101 yerlik parlamentdə yerlərin 48-ni əldə edir və hakim siyasi qüvvədən müxalifətə çevrilir. Seçkilərə qatılan dörd müxalifət partiyası isə cəmi 53 mandat qazana bilər. Bu səslər imkan verir ki, onlar koalision hökumət formalaşdırsınlar.
Lakin prezidenti seçmək üçün azı 61 səs lazımdır və bu səbəbdən müxalifət dövlət başçısı postuna seçkiləri keçirə bilmək üçün kommunistlərlə anlaşmalıdır. Konstitusiyaya görə, baş nazir postuna namizədliyi prezident irəli sürür, deməli, prezident seçmədən müxalifət hökuməti də formalaşdıra bilməz.
Moldovada bu ilin mayında keçirilən parlament seçkiləri zamanı Kommunist Partiyası yerlərin əksəriyyətini qazandığını elan etmişdi. Nəticələri böyük etirazlara səbəb olan və hökumət binalarının nümayişçilər tərəfindən tutulub yandırılmasına gətirib çıxaran bu seçkilərdən sonra kommunistlərin prezident seçmək üçün cəmi bir səsləri çatmadı. Prezident Vladimir Voronin isə üçüncü dəfə bu posta namizədliyini irəli sürmədi, ikinci post olan spikerliyi tutdu. Moldova parlamentində müxalifətin prezident seçkilərini boykot etməsi üzündən yeni prezidenti seçmək mümkün olmadı və Voronin səlahiyyətlərinə uyğun olaraq parlamenti buraxıb yeni seçkilər təyin etdi. Bu seçkilərin nəticələri isə belə görünür ki, Avropanın mərkəzində 8 ildir hakimiyyətdə olan kommunistlər üçün daha acınacaqlı olub.
Moldova müxalifəti bəyan edir ki, “exit-poll” nəticələrinə görə onlar 59 faiz səs yığıblar və yerlərin 58-ni qazanıblar. Lakin Mərkəzi Seçki Komissiyasının məlumatına görə, müxalifət partiyaları arasında yerlər bu cür paylanır: Liberal-demokrat partiyası-17 yer, Liberal partiyası-15 yer, Demokrat partiyası 13 yer və “Bizim Moldova” alyansı-8 yer. Seçkilərin ilkin nəticələrinin məlum olmasından sonra prezident səlahiyyətlərini icra edən Vladimir Voronin bildirib ki, ölkəyə geniş koalisiya lazımdır. Onun sözlərinə görə, yarım ildən çoxdur davam edən siyasi çəkişmələri yalnız bu yolla aradan qaldırmaq olar. Lakin parlamentdə təmsil olunmaq hüququ qazanan liberal partiyalar kommunistlərlə koalisiyaya getməyəcəklərini elan ediblər. İyulun 30-na keçən gecə parlamentə keçən dörd müxalifət partiyası öz aralarında koalisiya qurmaq üçün ilkin razılıq əldə ediblər. Bu barədə Liberal-demokrat partiyasının lideri Vladimir Filat bildirib. Ekspertlərə görə, müxalifətin parlamentdə kommunistlərə qarşı koalisiya qurması siyasi böhranı daha da dərinləşdirəcək. Çünki bu halda onların prezident seçkisini keçirmək imkanı olmayacaq. Prezidenti seçə bilməyən parlament isə yenidən buraxılmalı olacaq. Kommunistlərlə anlaşma isə o halda mümkün ola bilərdi ki, prezident postuna bu partiyanın namizədi seçilsin. Bu səbəbdən Moldovada demokratiyanın qələbəsi haqda danışmaq olar, ancaq siyasi böhranın aradan qalxacağını demək üçün çox tezdir.

Fərhad Məmmədov

Yeni Müsavat: "AZƏRBAYCANIN BANAN GİZLİNLƏRİ"

Moskvada 50 qəpiyə satılan bu meyvə bizdə 5 dəfə bahadır
Doğrudanmı Ermənistandan iki dəfə az banan yeyirik?
30.07.2009 [08:32]
30.07.2009 [15:32]
1332 dəfə baxılıb

Srağagün Moskvada bizim üçün qeyri-adi olan bir hadisə baş verdi. Çəkinmədən onu sensasiya da adlandırmaq olar. Lakin bizim üçün qeyri-adi, sensasiya sayılacaq bu hadisə Moskva üçün, ümumilikdə Rusiya üçün, dünyanın başqa ölkələri üçün adidən adidir.

Bəs nə baş verib? Srağagün Moskvada bananın 1 kilosunun qiyməti 20 rubla düşüb, yəni bizim pulla təxminən 50 qəpiyə. Bizdə isə onun qiyməti ən azı 2 manatdır. Əksər hallarda 2 manat 50 qəpik. Sensasiya deyilmi? Təklif edirəm ki, araşdırmanı axıracan oxuduqdan sonra bu suala qəti cavab verəsiniz. Üstəlik, biləsiniz ki, 50 qəpiyə ala biləcəyiniz, ən kasıb ailənin də doyunca alıb yeyə biləcəyi bu dadlı, faydalı və kalorili meyvənin niyə baha olmasının çox sadə səbəbi var.
Amma bəribaşdan deyim ki, bu gün siz bananın ən yüksək qiymətə satıldığı bir ölkədə yaşayırsınız. Yəni Azərbaycan hazırda bütün dünyada bananın ən yüksək qiymətə satıldığı ölkədir. Bu, fərziyyə və təxmin deyil, konkret müqayisələrdən sonra dəqiqləşdirilmiş bir nəticədir. Hətta iyun ayında Norveçdə olarkən xüsusi maraqlandım, əksər illərdə dünyanın ən baha şəhəri seçilən paytaxt Osloda da banan bizdəkindən ciddi fərqlə ucuzdur.
Moskvadakı ucuzlaşmaya gəldikdə isə onu da deyim ki, illərdir banan Moskvada bizdəkindən xeyli aşağı qiymətə satılır, elə Tiflisdə də, İrəvanda da. Sadəcə indi qiymət bir az da düşüb. Bazar belə diqtə edir!

Mənim banan gündəliyim

Bundan öncə dəfələrlə müraciət etdiyim banan mövzusu mənim üçün hələ də aktualdır. Əvvəlcə bananın qiymətinin bizdə qonşu ölkələrdən xeyli yüksək olmasından başlamışdım. Məsələn, «Banan nəzəriyyəsi» adlı yazım yalnız ovqatdan və iqtisadi təhlildən ibarət idi. İnhisarın ölkəmizdə qiymətləri nə qədər yüksək dərəcədə artıra bilməsi, inhisarın ağlasığmaz miqyası və acı nəticələri haqqında olan bu yazı siyasi nəticə ilə bitirdi. İnhisar hakimiyyəti təmsil edən adamların qazanc üsuludur və onlar banan kimi ucuz və bol məhsulları məhz bu yolla qızıl qiymətinə sata bilirlər. Halbuki bir çox ölkələr onu sata bilmədiyi üçün hər il milyonlarla ton toplanmış məhsulunu çürüdüb torpağa qatır.
Sonra bu mövzu məni Uqandaya apardı. Bananın ölkəmizdəki qəribə taleyi ilə maraqlanarkən Uqanda prezidentinin də etiraz dolu çıxışları ilə rastlaşdım. Yoveri Museveni dünyadakı ticarət sisteminin ədalətsizliyindən narazılıq bildirən bəyanatları ilə məşhurdur. Bu diktatorun çıxışlarında həqiqət vardı. O, deyir ki, Avropa qəhvəni onlardan 1 dollara alıb 12 dollara satır, onların isə baha satmaq imkanları yoxdur. Lakin Museveninin daha böyük dərdi bananla bağlıdır. BBC-nin yaydığı bir müsahibədə deyirdi ki, Uqandanın istehsal etdiyi bananın hər il 40 faizini, bəzən daha çoxunu alan olmur. Hər il onun ölkəsi 10 milyon ton banan yığır, lakin sata bilmədikləri üçün bunun ciddi hissəsi çürüyüb zay olur. Günahkar isə Uqanda prezidentinin sözlərinə görə, inkişaf etmiş ölkələrdir. Bu ölkələr sudan ucuz qiymətə aldıqları məhsulu özlərində o qədər baha satırlar ki, həmin məhsullara tələbat azalır. Halbuki normal qiymət çürüyən bananlara da müştəri və tələbat yaradardı.
Bu da bananın taleyi! Bizim şikayət etdiyimiz bahaçılıq, inhisar, ona və onu yığanlara da böyük bir talesizlik yaşadır.

Ən çox siyasiləşmiş meyvə, yaxud Uqandaya baş tutmayan səfərim

«Bananın taleyi» ilə bağlı yazımdan sonra mən Uqanda ilə yazışmağa başladım. Dəvətlərə baxmayaraq, bu ölkəyə gedə bilmək imkanı tapmadım, lakin bir diktatorla «dost», «həmfikir» oldum. Bir daha əmin oldum ki, banan doğrudan da siyasi meyvədir.
«Banan respublikası» ifadəsini eşitmisiniz, onun siyasi anlamını da bilməmiş olmazsınız. Lakin bananın siyasiləşməsi rəmzi məna daşımır. Onun bir çox ənənələrdə yer alması, simvolik mənalara girməsi bir yana qalsın, banan həmişə siyasətin ortasında olub.
Hətta alman nasistləri ötən əsrin 30-cu illərində banana qadağa qoymuşdu. Almanlar bu meyvəni çox sevirdi, lakin faşist hökuməti bu sevgiyə xərclənən valyutanı ölkədə saxlamaq üçün banana qadağa qoydu, əvəzində zəhmətkeşləri inandırırdılar ki, banan çox ziyanlıdır, insanı zəhərləyir, onun əvəzinə yerli almanı yemək lazımdır. «Berlin divarları» aradan qalxanda isə şərqli almanlar ödənilməyən banan iştahası ilə hamını təəccübləndirdi. Banan qarınqululuğu edib qarınağrısına düşənlər, mədəsini pozanlar xəstəxanalara müraciət edirdi.
Yenidənqurma illərində SSRİ-də də bananla bağlı az qəribəliklər olmadı. İlk günlər banan 7 rubla satılırdı.
Yəqin bunu da bilirsiniz ki, 60-cı illərdə dünyada banan müharibələri və inqilabları baş verib. Bir çox ölkələr bananı müstəqil şəkildə yetişdirmək və satmaq uğrunda müharibə və inqilablardan keçiblər. Özünüz düşünün, banan bir çox ölkələr üçün elə indi də ixracatın əsasını təşkil edir və bu da həmin ölkələrin mövcudluğu üçün vacib şərtdir. Neft ölkələri olduğu kimi, banan ölkələri də var.
Hazırda «dollar-banan»la (ABŞ-ın nəzarətində olan bananı belə adlandırırlar) «avro-banan» (İngiltərə və Fransanın nəzarətində olan banan) arasında mübarizə gedir. Müxtəlif ölkələr banan satmaq kvotasını artırmaq, alıcı ölkələrdəki ixrac şərtlərinin yüngülləşdirilməsi üçün mübarizə aparırlar. Ümumdünya Ticarət Təşkilatına daxil olan banan şikayətləri səngimir və bu barədə məhkəmələr də getməkdədir.

Banan bizdə niyə qızıla dönüb?

Mən hamısının adlarını çəkməyi lazım bilmirəm, amma üzdə olan bütün müstəqil iqtisadçılar, ekspertlər hesab edir ki, çox ucuz qiymətə olan bu məhsulun Azərbaycanda həddən çox baha olmasının yalnız bir səbəbi var, bu da inhisardır. Satışın bir əldə cəmləşməsidir. Xaricdən ölkəyə qızıl da gətirmək olar, amma bircə yeşik banan gətirə bilməzsən. Banan inhisarı qədər möhkəm və daimi inhisar da təsəvvür edə bilməzsiniz. Məhz bunun nəticəsində onu istədikləri qiymətə sata bilirlər. Bu, çox yaxşı qazanc mənbəyidir. Belə alverin tayı-bərabəri yoxdur.
Birdən sizdə sual yarana bilər ki, bəs bu meyvənin yığıldığı ölkələrdəki satış qiyməti nə qədərdir? Xatırladım ki, ən keyfiyyətli bananın ən baha qiyməti 30 senti (25 qəpiyi) aşa bilməz. İstehsalçılar (mal sahibləri) bundan baha bananı heç bir yerdə təklif etmirlər. Bir şeyi də nəzər alın ki, Azərbaycanda satılanlar heç də ən yaxşı sort banan deyil.

Bananı ölkəyə kim gətirir?

Bu sualın bir cavabı belədir: gözəgörünməz qüvvə. Dəqiqləşdirmək üçün Dövlət Gömrük Komitəsinə sorğu yolladıq. Sorğuda aşağıdakı suallar vardı:
- Azərbaycanda neçə şirkət banan idxalı ilə məşğul olub və onlar hansılardır?
- 2008-ci ildə Azərbaycana idxal olunan bananın miqdarı nə qədərdir?
- Hazırda banan ölkəmizə hansı qiymətlərlə daxil olur?
- Banana qoyulan gömrük rüsumu nə qədərdir?
Lakin heç bir cavab almadıq. Komitə qanunlara məhəl qoymayaraq bananla bağlı məlumatları gizlədir. Sorğuya cavab verməkdən imtina edir. Bizdə olan məlumata görə, bu məsələ komitənin öz işçiləri üçün də qapalı mövzudur. Bu, gömrüküstü bir biznesdir. Fəqət gerçəklik xalq arasında gəzən şayiələrdə, indiyəcən mətbuatda gedən yazılarda olduğu kimidir. Bu biznes prezidentin şəxsi mühafizə xidmətinin rəhbəri, general Bəylər Əyyubovun nəzarətində olan bir sahədir. Bundan artığını heç kim bilmir.
Mənə kömək edən bəzi həmkarlarımla bazarlarda araşdırma apardıq. Yalnız bir şey bəlli oldu. Banan Xırdalanın yaxınlığındakı Atyalı ərazisindəki bazaların birindən maşınlarla bazara daşınır. Oradan topdansatış olur. Satış zamanı heç bir sənəd, qaimə, çek verilmir. Bu maşınlar son illər «8-ci kilometr bazarı»nda dayanır. Bütün Azərbaycan isə bananı bu maşınlardan alır. Bazarlarda da hesab edirlər ki, banan general Bəylər Əyyubovun adamlarının nəzarətindədir.

Gülüş yaradan rəqəmlər, yaxud ermənilərdən iki dəfə az banan yeməyimiz

Uzun axtarışlardan sonra bir şeyi dəqiqləşdirdim. Rəsmi sənədlərə görə, 2008-ci ildə Azərbaycan 9,4 min ton banan idxal edib. Bu, çoxdur, yoxsa az? Maraqlıdır, əhalisi bizdən iki dəfə az olan Ermənistan 18,2 min ton banan idxal edib. Bu, miqdar baxımından bizdəkindən iki dəfə çox edir, əhalinin sayı nisbətində isə 4 dəfə çoxdur. Ekspertlərə görə, 9,4 min ton banan təkcə «Jalə» şirələrinin damlalarına, yəni bu zavodun tələbatına bəs edərdi. Yəni bu miqdar gömrükdə tam sənədləşdirilməyən banan idxalının yalnız cüzi bir hissəsidir. Qalan malın sənədləşdirilmədən ölkəyə gətirilməsi şübhə doğurmur.
Əmin olmaq olar ki, elə Ermənistanda da gömrük maxinasiyaları var. Gəlin bu halda ölkəyə daxil olan nə qədər bananın gömrük və vergi rüsumlarından yayındırılmasını daha yaxşı təsəvvür etməyə çalışaq.
9,4 min ton banan idxalı o deməkdir ki, Azərbaycanda ildə adambaşına 1 kq banan yeyilir. Halbuki bu göstərici Rusiyada 6,6, Türkiyədə 5, Rumıniyada 6, Əlcəzairdə 4-dür. Avropa ölkələrində isə 10-dan yuxarıdır.
Ayrıca Ukraynanı götürək. 2008-ci ildə bu ölkə 297 min ton banan idxal edib. Ukraynanın əhalisi bizdən təxminən 5 dəfə çoxdur. Həmin nisbəti götürdükdə biz 60 min ton banan idxal etməli idik. Amma guya biz 20 min tona da ehtiyac duymamışıq.
Onu da xatırladım ki, bananın qiymətinin yüksək olmasında gömrük rüsumunun çox olması heç bir rol oynamır. Çünki ona tətbiq edilən gömrük rüsumu elə də çox deyil. Rəsmi gömrük kodu 080300 olan bu məhsula tətbiq edilən rüsum səviyyəsi 15 faizdir.

Analoqu olmayan banan və ya rekord qiymət

Ötən bazar günü Avrostatistikanın yeni nəticələrinə göz yetirdim. Bu ay Rusiya ATƏT ölkələri arasında ərzaq qiymətlərinin ən çox bahalaşdığı ölkədir. Moskvanın dünyanın ən bahalı şəhərləri sırasına daxil olduğunu da bilirsiniz. Burada bananın qiymətinin 20 rubla düşməsi isə göstərir ki, bu, dünyadakı ümumi prosesin nəticəsidir. Banan satışı bütün dünyada asanlaşır, az qiymət belə onu satan ölkələri qane edir. Üstəlik, son illər banan satışında dünyada çox ciddi «islahatlar» olub.
Xatırladım ki, 1975-ci ildə Avropa İqtisadi Təşkilatı banan idxalı ilə bağlı xüsusi qaydalar tətbiq etmişdi. İngiltərə və Fransanın koloniyası olmuş 48 ölkə ilə gömrük rüsumu tətbiq etmədən banan ticarəti aparmaq barədə müqavilə imzalanmışdı. Bunlar əsasən Afrika ölkələri idi. Qalan ölkələrdən olan banan ixracı həm gömrük rüsumuna cəlb edilirdi, həm də lisenziyalaşdırılırdı, üstəlik, onlara çox aşağı kvota tətbiq edilirdi. Əslində, bu qayda Latın Amerikası ölkələrinə qarşı ciddi qadağalar tətbiq etmək idi.
2000-ci ildə Ekvador Ümumdünya Ticarət Təşkilatı çərçivəsində ardıcıl etirazlarının nəticə verməməsinə əsaslanıb Avropa Birliyini məhkəməyə verdi və məhkəmədə qalib gəldi. Lakin yalnız 2006-cı ildən Avropa Birliyi bu iddia ilə razılaşdı. Gömrük rüsumları rejimi qalsa da lisenziyalaşma ləğv edildi, satış kvotaları isə hamı üçün eyni oldu.
Bu, bütün dünyada banan ticarətinə müsbət təsir etməyə başlayıb. Təkcə Azərbaycandan başqa. İllərdir ölkəmiz dünyanın ən bahalı bananı yeyir. Bu mənada biz indi 1 nömrəli banan ölkəsiyik.

Banan nəyə xeyirdir?

Dünyada 400 növ banan var. Lakin onun yalnız kavendiş növü yeyilir. Normalda kavendişin uzunluğu 14 sm-dir. Bundan uzunu daha çox kraxmallıdır deyə Afrikada onları ya kartof kimi qızardır, ya da ondan pivə hazırlayırlar.
Bananda çoxlu kalium var - bu da ürəyə xeyirlidir, infarkt riskini azaldır. Stressi aradan qaldırmağa kömək edir. Ondakı kraxmal isə mədə xəstəliklərinə qarşıdır. Banan C və B6 vitaminləri ilə zəngindir. Həm də dünyada ən kalorili meyvədir. Banan orqanizmi şlaklardan təmizləyir. Qanda xolesterini aşağı salır. Yorğunluğu aradan qaldırır, yaxşı pəhriz növüdür, dərini gözəlləşdirir. Uşaqlardan qocalara qədər hər kəs ondan fayda tapır. Bir sözlə, doğrudan da onun çox üstünlüyü və özəlliyi var.
Hələ ağıllı başbilənlərimizi, inhisarçılarımızı demirəm. Onlar banandan qızıl «düzəldə» bilirlər.

P.S. Bu araşdırma zamanı mənə öz dəyərli köməyini əsirgəməyən tanınmış iqtisadçı Vüqar Bayramova təşəkkürümü bildirirəm.

Şahvələd ÇOBANOĞLU

Mittwoch, 22. Juli 2009

Sevda İsmayıllı: Azərbaycan qadını, sənin bu dünyada ən böyük istəyin nədir?

Bloqlar / Sevda İsmayıllı

08.03.2009

http://www.azadliq.org/content/article/1506038.html

Bu gün martın 8-i, bazar günüdür... Əslində, dincəlməliyəm, çünki qadınam və bu gün qadınların bayramıdır. Amma qələm əlimdə yenə iş başındayam. Və... bir suala cavab axtarıram:

Ay, Azərbaycan qadını, sənin ən böyük arzun nədir?

- Bütün həyatın boyu yaxşı yeyib-içmək, geyinib-gəzmək?

- Topdağıtmaz ev-eşik qurmaq?

- Varlı kişiyə ərə getmək?

- Ər çörəyi yemək?

- Öz karyeranı ağlından silmək?

- Yalançı diplom alıb cehizə qatmaq?

- Qız yox a, oğlan doğmaq?

- Ev xanımı olmağın dadını çıxarmaq?

- Qız ərə verib, oğlan evləndirmək?

- Özünü ailənə və balalarına fəda etmək?

- Və s. və i.a. bənzər şeylər?

Azərbaycan qadını, sənin bu dünyada ən böyük istəyin nədir?

...Heç bircə dəfə öz balana parçalanmış vətəndən söz açdınmı? Heç bircə dəfə rüşvətə, korrupsiyaya etiraz səsini ucaltdınmı? Heç bircə dəfə övladını demokratiya dolaylarında gəzdirib, tolerantlıqdan, plüralizmdən, seçkidən, vətəndaşlıqdan danışdınmı? Seçkini məzlum-məzlum saxtalaşdırmağa yardım edən müəllim rəfiqəni, həkim bacını qınadınmı?

Azərbaycan qadını, sənin bu dünyada ən böyük istəyin nədir?

Heç bircə dəfə evə haram pul gətirən ərinə “toy tutdunmu”? Heç bircə dəfə müdirinə, gizli də yox, açıq-açıq yaltaqlıq edən ərini atıb getməyi dilinə gətirdinmi? Heç bircə dəfə igidin oğluna “başını dik tut, əyilmə! Yalana dözmə! Zəifi qoru! Güclünün yox, haqlının yanında ol!” – söylədinmi?

Azərbaycan qadını, sənin bu dünyada ən böyük istəyin nədir?

...Əlbəttə, dahilər doğdun! Əlbəttə, qəhrəmanlar doğdun! Əlbəttə, öyünüb-qürrələnməli balalar yetirdin!

Amma vətəndaş doğdunmu? Amma peşə əxlaqını uca tutan peşəkar doğdunmu? Başqa xalqların önündə sənin üzünü ağardan Zərdabini oğluna örnək saydınmı?

Balalarını acıdil və yalansız Mirzə Cəlilin məzarı başına apardınmı? Pul yığıb, para toplayıb Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin Ankaradakı Əsri
Məzarlığındakı qəbrini ziyarət etməyi niyyət tutdunmu?

Nyu-Yorkda – Azadlıq abidəsinin önündə şəkil çəkdirməyi arzuladınmı?..

10 oğula, 15 oğula yox, Azadlığa hamilə qaldınmı?

Azərbaycan qadını, sənin bu dünyada ən böyük istəyin nədir?

Dienstag, 21. Juli 2009

AKP hökuməti PKK ilə birbaşa və ya dolayısı danışıqlara gedə bilər

21.07.2009 [19:32]

TÜRKİYƏDƏ KÜRD PROBLEMİNƏ DAİR SENSASİON TƏŞƏBBÜSLƏR
http://www.musavat.com/site/shownews.php?news_id=56871

Türkiyədə AKP iqtidarı avqustun sonlarına qədər kürd probleminin həlli ilə bağlı sensasion təşəbbüslərlə çıxış etməyə hazırlaşır. Bundan əvvəl isə PKK terror təşkilatının İmralı adasında saxlanılan lideri Abdullah Öcalan öz təkliflərini açıqlayacaq. Öcalanın təkliflərinin avqustun 15-də elan edilməsi gözlənilir. Bu arada AKP-dən olan kürd millət vəkillərindən bir neçəsi kürd problemini həll etməyin yolunun PKK ilə danışıqlar olduğu haqda açıqlamalar veriblər. Onların fikrincə, dövlət problemin həlli üçün PKK yaraqlılarına qarşı hərbi əməliyyatları dayandırmalıdır.

Hökumətin kürd problemi ilə bağlı təşəbbüslər hazırladığını əvvəlcə baş nazir Rəcəb Tayyib Ərdoğan açıqlayıb. Daha sonra prezident Abdullah Gül problemin həlli üçün tarixi fürsət yarandığını bildirərək şübhələri dərinləşdirib. Bu yumşalma mesajlarının ardınca PKK lideri Öcalan həbsxanadan terror təşkilatına atəşkəs təlimatı verib. Son olaraq Öcalan elan edib ki, hökumətdə yumşalma meylləri hiss etdiyi üçün atəşkəsi sentyabrın 1-nədək uzatmağı qərara alıb. PKK-nın siyasi uzantısı hesab edilən Demokratik Toplum Partiyası isə bildirir ki, Öcalan tərəfindən açıqlanacaq həll modelində sensasion təkliflər yer alacaq. Bildiirlir ki, Öcalan problemin həlli üçün hökumətlə danışıqlarda DTP-nin tərəf kimi qəbul edilməsini təklif edəcək. Lakin belə danışıqlar zamanı PKK-yal da birbaşa, yaxud dolayısı danışıqlar ola bilər.

AKP-dən Diyarbəkir millət vəkili İhsan Arslan isə “Aksam “ qəzetinə müsahibəsində deyib ki, hökumət məsələnin həlli üçün istər-istəməz PKK ilə danışmalı olacaq. Arslan kürd probleminin həlli üçün ümumi aministiya elan edilməsinə, dağdan enən terrorçulara iş verilməsinə, hətta silahlı qarşıdurmalarda öldürülən terrorçuların ailələrinə müavinət təyin edilməsinə çağırıb. Hökumətin açıqlamağa hazırlaşdıdığı çözüm paketinə Öcalanın da daxil edilib-edilməyəcəyi haqda suallara xarici işlər naziri Əhməd Davudoğlu konkret cavab verməyib. “Milliyət” qəzetinin əməkdaşı ilə söhbətində Davudoğlu deyib ki, Türkiyə öz sərhədlərinə terrora qarşı bütün tədbirləri bundan sonra da görməkdə davam edəcək. Nazir təsdiq edib ki, kürd problemini həlli ilə bağlı yeni konsepsiya hökumətdə müzakirə olunur, ancaq bu məsələdə dövlətin qurumlarındna kənar zəminlər axtaramağa ehtiyac yoxdur. Bununla belə, Davudoğlu Öcalanın nizamlama prosesindən tamamilə kənarda qalacağına dair konkret fikir deməyib.

Kürd probleminə və PKK terror təşkilatı ilə mübarizəyə dair sözügedən yanaşma Türkiyədə silahlı qüvvələrin mövqeyinə daban-dabana ziddir. Silahlı qüvvələr terrorçularla heç bir danışıqların mümkün olmadığını dəfələrlə bəyan edib, eyni zamanda bildirib ki, terrorun qarşısını hökumətin hesab etdiyi kimi sosial-iqtisadi təşəbbüslərlə almaq cəhdləri səmərəsizdir. Silahlı qüvvələr PKK terrorçuları ilə silahlı mübarizənin sonadək davam etdirilməsində israrlıdır. Lakin hökumət hətta Öcalanla gizli danışıqları nəzərdə tutan model üzərində fikirləşir və belə görünür ki, PKK-çılara geniş aministiya elan edilməsini nəzərdən keçirir. Hökumətin planında kürdlərə daha geniş milli-mədəni hüquqların verilməsi də nəzərdə tutula bilər.



Fərhad Məmmədov

576 dəfə baxılıb

Freitag, 17. Juli 2009

Emin Milli kimdir?

Siyasət
http://www.azadliq.org/content/article/1777197.html

Emin Milli
15.07.2009
Ülviyyə Əsədzadə
Emin Milli informasiya blokadasını yaracağını, Azərbaycanda dəyişiklik ideyalarını yayacağını 2008-ci ilin noyabrında elan edir - Avropada Təhsil alan Azərbaycanlı Tələbələrin Forumunun (FASE) London toplantısında.


(Emin Milli ilə "Azadlıq" radiosunun sonuncu müsahibəsini dinləyin)

LONDONDA «DƏYİŞİKLİK MANİFESTİ...»

Emin Milli 2006-cı ildə FASE-ni yaradanlardan biri olub. İki il sonra London Forumunda Milli deyirdi:

«İstəyirəm mənim və sizin uşaqlarınız bilsinlər ki, Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin irsinə hörmət etmək, «Azadlıq» Radiosuna qulaq asmaq niyə vacibdir, istəyirəm olanlar bilsinlər ki, bir nəfərin iki dəfədən artıq prezident seçilmədiyi sistemə malik olmaq, monopoliya və korrupsiyanı aradan qaldırmaq niyə mühümdür».

Emin Milli elə bu forumda elan edir ki, bütün bu fikirlərini ictimaiyyətə yaymaq üçün FASE-dən gedir.
AN şəbəkəsinin təsisçisi Emin Milli və FASE-nin koordinatoru Rəşad Elli «Azadlıq» radiosunun qonaqlarıdır, 27 yanvar 2009


AZI 5500-lük AUDİTORİYA VƏ MÜASİR MAARİFÇİ

Təkcə «Facebook» sosial şəbəkəsində Emin Millinin 3000-dən çox «dostu» var – həmin adamlar hər gün onun yayımladığı məlumatları alırdılar.

Emin Milli daha çox demokratiya, insan haqları ilə bağlı məlumatları yerləşdirirdi.

Ən məşhur yahoo-email qruplardan sayılan «AStudents» qrupunu da Emin Millinin həmtəsisçisi olduğu AN şəbəkəsi yaradıb. «AStudents»in 2500-dən çox üzvü var.

Emin Milli gündə bir neçə dəfə «AStudents»ə məlumat göndərirdi.

«EMİN CƏMİYYƏTDƏ DƏYİŞİKLİYİN FİLOSOFUDUR»

Emin Milli siyasətçidirmi? Bu suala onun dostları birmənalı cavab verirlər - Xeyr! Onun hakimiyyətə heç bir iddiası yoxdur. AN şəbəkəsinin həmtəsisçisi Elnurə Civəzadə deyir:

«Emin cəmiyyətdə dəyişikliyin filosofudur».

Amma dostları deyirlər ki, Emin Milli qeyri-zorakılıqla, maarifçiliklə dəyişikliyin tərəfdarıdır, zorakılıqla yox.

HƏYAT YOLDAŞININ DEDİKLƏRİNDƏN...

Emin Millinin həyat yoldaşı Leyla Kərimli ABŞ-ın Kolumbiya Universitetində doktoranturada oxuyur. Dediyinə görə, Emin Milli indi heç yerdə rəsmi işləmir, ancaq müxtəlif ictimai görüşlərdə mühazirə deyir və müstəqil tərcüməçiliklə məşğuldur.

Leyla Kərimli «Azadlıq» Radiosuna danışır:
-Emin ideya adamıdır. Çox adam var ki, karyera güdür, pul fikirləşir, amma Emin elə deyil, onun üçün əsas Azərbaycanda müstəqil düşünməyi bacaran və Azərbaycanın gələcəyinin parlaq olmasını təmin edəcək gənclərin olmasıdır.
-«Yeni Müsavat» qəzeti yazır ki, Emin Milli Amerikanın əli ilə Azərbaycanda çevriliş planı, «narıncı inqilab» hazırlayırmış...
-Bu, nonsensdir. Mən bilmirəm bu məlumatı haradan alıb yazıblar. Emin heç kimin adamı deyil, ona neçə dəfə təklif ediblər ki, qalsın xaricdə işləsin, razılaşmayıb. Bir də inqilab hazırlayan adam niyə görə BMT-nin qarşısında açıq-aşkar aksiyalar keçirməli idi. Yəni, «Yeni Müsavat» professionallıq iddiasındadırsa, onda boşboğazlıqla yox, konkret faktlara istinad edən məlumatların çapı ilə məşğul olsunlar.

«Yeni Müsavat» qəzeti 14 iyul sayında yazır ki, Emin Milli və həbs olunan başqa yoldaşı Adnan Hacızadə Amerikanın Azərbaycanda «narıncı inqilab» planının icraçıları imişlər.

EMİN MİLLİNİN AMERİKA SƏFƏRLƏRİ

Emin Milli dostları arasında
Həyat yoldaşı Leyla Kərimlinin verdiyi məlumata görə, Emin Milli Birləşmiş Ştatlara birinci dəfə 2001-ci ildə gedib.

New York State University-də «Avropa Qərar Qəbulu prosesi» mövzusunda tələbə konfransında iştirak edib. Bu, onun Saarbrukende oxuduğu dövrdə baş verib. Leyla Kərimli deyir ki, bir dəfə hətta Emin Milli Dövlət Gömrük Komitəsinin və Prokurorluğun işçiləri üçün tərcüməçi kimi ABŞ-a gedib.

2008-ci ilin avqustundan bu yana Emin Milli həyat yoldaşını görmək üçün bir neçə dəfə Amerikaya gedib. Bunu da Leyla Kərimli deyir.

CV
Emin Milli (Abdullayev) 1979-cu ildə Bakıda doğulub, 1999-cu ildə Bakı Dövlət Universitetinin Beynəlxalq Hüquq və Beynəlxalq Münasibətlər fakültəsini bitirib, Almaniyada Avropa Saarbruecken Hüquq Məktəbində magistr dərəcəsi alıb.

O, 1999-2000-ci ildə Bakıda (International Republican Institute (IRI)) Beynəlxalq Respublikaçılar İnstitutunda koordinator, 2002-2004-cü ildə Friedrich Ebert Fondunun Azərbaycan üzrə direktoru işləyib.

2002-2004-cü illərdə həm də Avropa Şurasının Azərbaycanda siyasi məhbuslar üzrə hüquqşünası və məsləhətçisi olub.

2005-ci ildə Emin Milli ATƏT Demokratik Təsisatlar və İnsan Haqları Bürosunun seçki müşahidə missiyasının siyasi təhlilçisinin köməkçisi işləyib.

AN ŞƏBƏKƏSİ

Yuxarıdakı bioqrafik məlumatları «Azadlıq» Radiosuna Emin Millinin yoldaşlarından biri Elnurə Civəzadə verib. Civəzadə deyir ki, Emin Milli 2005-ci ildə xaricdə oxuyan məzunlarla bir yerdə Alumni Network (Məzunlar Şəbəkəsi)ni-AN şəbəkəsini yaradır və gənclərin xaricdə təhsil alması uğrunda məsləhətlər verməyə başlayır. AN şəbəkəsi qeyri-hökumət təşkilatı deyil, heç bir layihə həyata keçirmir, ofisi və ayrıca strukturu, sədri yoxdur, heç vaxt qrant almayıb, məqsədi informasiya mübadiləsidir.

BAKI UNİVERSİTETLƏRİNDƏ İMZATOPLAMA KAMPANİYASI KEÇİRİR

...2005-ci ildə Emin Abdullayev özünə «Milli» təxəllüsünü götürür və dostlarının dediyinə görə, bundan sonra daha ciddi ictimai fəaliyyətə başlayır. Dostları deyir ki, bu təxəllüsün «millətçilik»lə əlaqəsi yoxdur.

2005-ci ildə Emin Milli Bakı universitetlərində imzatoplama kampaniyasına başlayır. İdeya bu olur ki, neftdən gələn vəsait hər il xaricdə 5 min tələbənin təhsil almasına yönəldilsin. Milli minlərlə imza toplamağa nail olur, amma elə həmin il prezident fərman imzalayır ki, neft pulları hesabına xaricə tələbə göndərilsin. Amma hər il 5 min yox, müəyyən dövr ərzində 5 min.

Yuxarında dediyimiz kimi 2006-da Emin Milli FASE-ni yaradanlardan biri olur, 2008-də FASE-dən gedir və özünün dediyi kimi internetdə informasiya blokadasını yarmağa çalışır. Amma mübarizə təkcə virtual məkanla məhdudlaşmır. Emin Milli Bakının küçələrinə də çıxır.

HƏR ŞEY BİR DƏSTƏ GÜLLƏ BAŞLADI

Media Emin Milli haqqında keçən ildən yazmağa başladı. 2008-ci ilin mayın 28-də Emin Milli bir neçə yoldaşı ilə birgə şəhərin mərkəzində, Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin banisi Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin büstü qoyulmalı olan, əvəzində fontan tikilən yerə gül dəstəsi qoymağa cəhd eləyir, polis onu bir neçə saatlığına saxlayır.

KULMİNASİYA: AMERİKADA AZƏRBAYCANLILARIN ETİRAZI

Bu ilin yanvarında Amerikada yaşayan azərbaycanlılar Konstitusiyada dəyişikliyə etiraz kimi Nyu-Yorkda, BMT-nin baş ofisinin qarşısında aksiya keçirdilər, bir nəfərə ömürlük prezidentlik şansı verən düzəlişə etiraz etdilər. Emin Milli həmin aksiyanı təşkil eləyən AZAD adlı təşkilatının təşəbbüs qrupunun üzvü idi.

2009-cu ilin aprelində Emin Milli ABŞ-ın Kolumbiya Universitetində Azərbaycanda Konstitusiya dəyişikliyinin əleyhinə kəskin tənqidi çıxış edir.

GÜL BAYRAMINA CÜT QƏRƏNFİLLƏ...

Polis Emin Millini axırıncı dəfə bu ilin mayında, mərhum prezident Heydər Əliyevin ad günündə saxlamışdı. Həmin vaxt Milli tərəfdaşları ilə bir yerdə Neft Akademiyasında həlak olan 12 nəfərin xatirəsinə matəm elan olunmamasına etiraz kimi cüt qərənfillə gəlib «gül bayramı»nın keçirildiyi yerdə dayanmışdı. «Gül bayramı» mərhum prezident Heydər Əliyevin ad günündə, 10 mayda keçirilirdi. Polis Millini başqa etirazçılarla bir yerdə bir neçə saat saxlamışdı.

VƏ NƏHAYƏT «LİVAN» RESTORANI

Emin Milli və Adnan Hacızadənin həbsi, 9 iyul 2009
2009-cu ilin iyulun 8-də Emin Milli özündən başqa altı dostu ilə bir yerdə «Livan» restoranının barında oturubmuş, dostlarının iddia etdiyinə görə qonşu stoldan ona hücum olur və Milli, dostu Adnan Hacızadə döyülür. Onlar polisə şikayət etdikdə isə özlərini xuliqanlıqda təqsirli bilib saxlayırlar. Daxili İşlər Nazirliyi və Baş Prokurorluğun birgə bəyanatında isə göstərilir ki, onlar barda ucadan etik normadan kənar nalayiq ifadələr işlədiblər, bardakı başqa iki nəfər- Vüsal Məmmədov və Babək Hüseynov Emin Milliyə və dostlarına irad tutmaq istəyiblər, amma Emingil həmin iki nəfərə qarşı zor tətbiq ediblər.

«EMİN MİLLİ KİMİ GƏNCLƏRİN İLHAM ƏLİYEVƏ BÖYÜK ÜMİDLƏRİ VAR İDİ...»

Siyasi şərhçi Rauf Mirqədirov deyir ki, Emin Milli kimi gənclərin 2005-ci ilə qədər prezident İlham Əliyevə böyük ümidləri var idi, onlar Əliyevi xarici dilləri bilən, dünyagörüşlü lider hesab edirdilər: «Amma 2005-ci ildən sonra, azadlığın çərçivəsi daraldıqca, belə gənclər çox məyus oldular. Onlar yeni metodlardan, informasiya texnologiyalarından istifadə edərək yeni mübarizə üsulu seçdilər».

«MÜXALİFƏTDƏN DƏ TƏHLÜKƏLİ»

Rauf Mirqədirov deyir ki, indi belə gənclər hakimiyyət üçün müxalifətdən daha təhlükəlidir, çünki indiyə qədər müxalifətin gənclər təşkilatları arasındakı gənclər vətənpərvərdirlər, amma bəzən savadları çatışmırdı, amma Emin kimi gənclər həm vətənpərvərdir, həm də onlar xaricdə təhsil aldıqlarından imkanları genişdir: «Odur ki, hakimiyyət belələrini virtual auditoriyasının artmasından narahatdır».

Yeni Azərbaycan Partiyasının icra katibi Əli Əhmədov mətbuata müsahibəsində deyib ki, Emin Millinin həbsi siyasi xarakterli deyil və məsələ siyasiləşdirilməsin.

Prokurorluq və Daxili İşlər Nazirliyi isə Milli və onunla birgə tutulan Adnan Hacızadənin həbsini pisləyən xarici səfirliklərə müraciət ediblər ki, istintaqın işinə qarışmasınlar.

«Sərhədsiz Reportyorlar» Birliyi Emin Millini «bloqçu» kimi təqdim edir, amma Azərbaycanda Emin Millini bloqçu kimi yox, daha çox forumlarda, sosial şəbəkələrdə məlumat yayan adam kimi tanıyırlar.

Sonntag, 12. Juli 2009

TÜRKİYE ANKARA KRİTERLERİNİ MASAYA TAŞIMALI

http://ha-ber.net/index.php?option=com_content&task=view&id=4409&Itemid=10

Türkiye'deki Avrupa Birliği (AB) uzmanları Avrupa'nın bize dayattığı kriterlerin en kısa zamanda yerine getirilmesini istiyorlar. Örneğin, Heybeliada Ruhban Okulu'nun açılmasından, Kıbrıs için verilecek tavizlere kadar birçok dayatmanın neredeyse Kophenag kriterlerinin bir parçası olduğunu hepimize inandıracaklar. AB'nin Brüksel'deki uzmanları ve Türkiye'deki uzantıları bir olayı takip etmekte güçlük çekiyorlar. 2005 yılında Türk halkının %74'ü AB'ye "evet" derken, bu oran 2009 yılının başında %34'lere kadar düştü. AB'ye en fazla gönül veren benim gibi akademisyenlerin de artık AB'den koparak "olmayacak duvaya amin dememe" pozisyonuna girdiklerini görmüyorlar. Artık yavaş yavaş Ankara kriterlerini ortaya çıkartıp, Türkiye'ye "hayır" diyen Fransa, Hollanda, Avusturya ve Almanya gibi ülkelerin önüne sürmekte yarar var. Ankara kriterleri neler olabilir?


1- Lozan Antlaşması'na göre, azınlık statüsünde olan Batı Trakyalı Türkler kendilerine hizmet verecek olan Türk kökenli müftüleri seçme hakkına sahip değillerdir. Ayrıca, müftüler Yunanistan'a ve Suudi Arabistan'dan getirilen Arap müslümanları arasından atanmaktadır. Yunanistan'ın Türk terimini kabul etmesi, İskece ve Gümülcine müftülerinin bu bölgelerden yaşayan Türkler tarafından seçilmesi şarttır. Selanik'te Türk din adamlarını yetiştirecek ve Türkiye'deki bir üniversite ile işbirliği yapacak bir din akademisinin veya ilahiyat fakültesinin de açılması gerekmektedir.


2- Kıbrıs'ta Kuzey Kıbrıs'a yönelik AB tarafından Kıbrıs referandumundan evvel verilen sözler yerine getirilmeli, ulaşımda kolaylık tanınarak Avrupa'dan direkt uçakların Ercan Havaalanı'na inmesi sağlanmalı, limanlara direkt gemilerin yanaşmasının dışında ilk üç yıl için öngörülen 259 milyon euro 2004-2006 yılları arasında kullanıldıktan sonra 2007-2009 yıllarında yeni bir 259 milyon euroluk fonlandırma gerçekleştirilmelidir.


3- Türkiye'nin 1996 yılından beri gerçekleştirdiği gümrük birliği çerçevesinde Türkiye Yunanistan'ın vetosu nedeniyle ödenmeyen fonlar direkt olarak Türkiye'ye geriye yönelik olarak ödenmesinin sağlanması, bunun dışında zeytinyağından alınan 1,5 euroluk fonun kaldırılması, ayrıca etli ve sütlü mamüllerin Türkiye'den AB'ye direkt girişi sağlanmalıdır.


4- AB'ye tam üyelik görüşmelerine başlama tarihinden itibaren Bulgaristan, Romanya ve Hırvatistan'a yönelik kaldırılan vize uygulamasının 2005 yılından bu yana tam üyelik görüşmelerine başlayan Türkiye'ye yönelik olarak derhal kaldırılmasının sağlanması gerekmektedir. Sırbistan'a vizenin kaldırılmasının düşünüldüğü bugünlerde, Türkiye'den gelenlere vize istenmesi AB'nin Türkiye'ye karşı getirmediği sorumlulukların başında gelmektedir.


5- 1 Aralık 1986 tarihinden itibaren geçerli olması gereken serbest dolaşım hakkının belirli branşlarda Türkiye'den gelecek insanlara AB tarafından tanınması sağlanmalıdır.


Ankara kriterlerini 5 maddeden başlayarak sonsuza kadar çoğaltmak mümkün fakat önümüzdeki günlerde biz bu maddeleri çeşitli ilaveler ile "Ankara Kriterleri" olarak Avrupalı dostlarımızın önüne koyarsak tartışmalarımız daha eşit olabilir. İsveç'in dönem başkanlığında bunları gündeme getirmemiz şart. İsveç'in Dönem Başkanlığında Türkiye'nin şansı artabilir. Türkiye'de Ankara Kriterlerini artık masaya taşımalı.



Prof. Dr. Faruk Şen

Samstag, 4. Juli 2009

Tarihçi Dr. Latif Çelik'ten ilginç iddia

"Türklerin Almanya'daki geçmişi, Almanya adını taşıyan devletin kuruluşundan daha da eskidir"

http://ha-ber.net/index.php?option=com_content&task=view&id=4374&Itemid=0


"Türklerin Almanya'daki geçmişi, Almanya adını taşıyan devletin kuruluşundan daha da eskidir"

Son 15 yıldır Almanya Türkleri ile alakalı yaptığı araştırmayı kitaplaştıran Tarihçi Dr. Latif Çelik, Bielefeld Atatürkçü Düşünce Derneği’ndeki okuma akşamına katıldı. Siyaset ve tarihe meraklı olan, Almanya’daki Türklerin geçmişini bilmek isteyen kalabalık bir topluluğun hazır bulunduğu okuma akşamında Dr. Çelik, „Türkler Almanya ile, 1961 yılında yapılan işçi antlaşması ile değil, 1279 yılındaki son Haçlı Seferleri ile esir düşüp bu topraklara getirilen Selçuklu Türkleriyle tanıştı“ dedi.

Kitap hazırlığı yaparken baskı için birçok kuruluş ve şirketlerle konuştuğunu, destek istediğini ifade ederek konuşmasına başlayan tarihçi yazar Dr. Latif Çelik, “Maalesef aradığım desteği ne bir kuruluştan ne de bir şirketten bulamadım. Onun için gördüğünüz bu kitap bir Alman yayınevi tarafından ve iki dilli olarak yayınlandı. Onun için mutluyum” dedi. Kitapta yer alan konuların daha önce Birlik gazetesinde büyük bir bölümünü yayınladığını ifade eden Çelik, “Bu çalışmaları yaparken çok büyük zevk aldım. Yaklaşık 130 bin kilometre yol kat ettim. Almanya’nın en ücra köşelerini eşim Aysel Çelik ile yıllarca dolaştık. Ben yazdım, o resimledi. Neticede, bu eser meydana geldi” diyerek mutluluğunu dile getirdi.

Almanya’ya gelen Türklerin büyük bir bölümü 1683 yılındaki Viyana Savaşı sonrası esir düşerek geldiğini sözlerine ekleyen Çelik, "Bu rakamı Türk kaynakları 25-30 bin olarak verirken batılı kaynaklar ise 90-100 bin olarak ifade ediyorlar. Biz ikisinin ortalamasını alırsak karşımıza yaklaşık 50 bin rakamı çıkmaktadır. Bu da bize Almanya’ya esir olarak o yıllarda ne kadar Türklerin geldiğini göstermektedir" dedi.

dr-latif-celik-idia-b.jpg

Uzun ve akıcı sohbetinde oldukça ilginç iddialarda bulunan Dr. Çelik, "Türkler bu gün olduğu gibi, dün de bu topraklara gelirken beraberinde örf ve adetlerini de getirdiler. Esir muamelesi görüp köle olarak değişik ailelere satıldılar. Esir olmanın zor şartlarına dayanamayıp kahırdan ölenlerin olduğu gibi, din değiştirip toplumda önemli yerlere gelenlerde oldu. O günün Avrupa’sı Türkleri ‘şeytan’ olarak görüyordu. Güneyde hâlâ şeytan figürlü Türkenstraße'ler var. Bu anlayış Rönesans reformlarıyla biraz yumuşasa da, Avrupalılar, “Türkler şeytandır, görüldüğü yerde yakılır. Allah’ın cezalı kuludur” gibi gördüler. Fakat Martin Luther çıktı, Köln’de bu görüşü red etti. Konuşmasında Luther, “Hayır, Türkler şeytan değil, sizin gibi insandır. Ama kilisenin yaptığı yanlışları iyi analiz edip, ona göre planını projesini yapan bir millet olduğundan onlari Allah sizi cezalandırsın diye gönderdi” gibi söylemleri var. Martin Luther’i o dönemde Osmanlının casusu olarak itham ettiler. Osmanlı da, Lutherizm mezhebini bir denge unsuru olarak kendi politikasi icabi destekledi" dedi.

Türklerin Almanya´nin kültür ve sanatına da katkıda ileri süren Dr. Çelik, "Almanlar Kahve ile yine bu esir Türkler sayesinde tanıştılar. Würzburg Şehir arşivinde şöyle bir ifade geçiyor: “Bir kişi belediyeye geliyor. Kahve içen esirleri şikâyet ediyor. Bunlar bir şeyi kavurup daha sonra pişiriyor ve zevkle içiyorlar. Biz de sokakta kokudan geçemiyoruz" diyor. Devrin o günkü yetkilisi, "ya bunlar onu 10 - 15 senedir içiyorlar. Ölmediler, demek ki zehir değil. Çağırın burada içsinler" der. Ve Dom caddesinde onlara bir yer verirler. Esir Türklerden Karakoyunlu Mehmet Sadullah Paşa, halının üstüne oturup ilk kahveyi orada pişirir. Pazar ayininden dönen insanlara ikram eder. Erkekler alır, içerler beğenmezler. Arkadan hanımlar gelirmiş, onlara da ikram edilir.

Hanımlarda beğenmeyip gidince, paşa, "Ya gitmeyin. Yanında şerbeti de var!" diyerek ibrikten biraz şerbet ilave eder. Bu şekilde kahve tanıtılır. Kahve alışkanlığı gelişir ve üzüm üreticileriyle rekabete girerler. Hatta o günün idarecileri, "mesai saatlerinde kahve içmek serbest, şarap içmek yasaktır" diye meclis karari bile çıkarmışlar“ diyerek konferansını noktaladı.

Konferansın sonunda çok sayıda soruyu tarih perspektifinden cevaplayan Dr. Çelik kitabını da okurları için imzaladı.

ha-ber.com - Bielefeld